Technische data

Het Oud Gasthuis is een historisch belangrijk gebouw gelegen aan de Hasseltse boulevard tegenover de kanaalkom. Het gasthuis of de 'pestbogaert' waar de Grauwzusters zich in 1626 hadden gevestigd, was gelegen aan de rand van de stad en aan het water om de pest uit het stadsleven te houden en de verspreiding van de ziekte tegen te gaan. Het complex werd enkele keren verbouwd en vergroot, en kende doorheen de jaren verschillende invullingen. Nu is het gebouw een kantoor, niet bestaande uit één indrukwekkend volume, zoals we dat meestal zien, maar uit een compositie van panden en volumes, met een eigen identiteit, georganiseerd rond twee binnenkoeren. Op die manier past het nieuwe gebouw haast onopvallend in het straatbeeld terwijl haar toren toch een duidelijke signaalfunctie behoudt t.o.v. de kanaalkom.

Alfredo De Gregorio: " De eerste ontwerplijnen waren bijna vanzelfsprekend. Het klassieke volume van het voormalige ziekenhuis, gebouwd door Herman Jaminé, werd bewaard. Het nieuwe complex zette het ritme van straten en publieke open gebieden in het stadsweefsel verder. Het zou een kleine stad worden, bestaande uit verschillende gebouwen ingeplant rond twee patio's. Het nieuwe project kreeg een herkenningselement, een toren, als baken die de grens van de stad markeert en als oriënteringspunt t.o.v. 'het wijdse buiten', de kanaalkom.
Na het uitzetten van de randvoorwaarden en het analyseren van de ruimtelijke context werd het steeds duidelijker dat dit project haast voor Aldo Rossi gemaakt leek. Gezien Rossi doorheen de tijd van de kleine provinciestad en haar klassieke opbouw was gaan houden, toonde hij zich dan ook meteen bereid om mee te werken aan dit veelbelovende project.
Het bestaande gebouw vormde de basis voor het nieuwe complex. We wilden het historische gebouw een nieuwe betekenis, een nieuwe 'inhoud' geven door het te enten op nieuwe functies en op het stedelijke leven van vandaag. Enkel die fragmenten van het bestaande gebouw, die zowel technisch als organisatorisch, ruimtelijk en inhoudelijk relevant waren, werden in het complex opgenomen.
Nieuwe componenten zorgden voor een sluitend concept dat zich in beeld, textuur, functie en organisatie in de stad van nu integreert. Op die manier werd het gasthuis een katalysator voor ontwikkelingen in de kanaalkomzone. Het is voor ons één van de gebouwen die de filosofie van het bureau perfect vertaalt : wij architecten zijn regisseurs van de stedelijke omgeving waarbij elk klein project het grotere geheel verrijkt en waarbij de ruimere context betekenis geeft aan het ontwerp."

 

Wat zijn de ideeën en meningen over het project na realisatie? Het is altijd boeiend om na te gaan hoe de droom van bij de aanvang, er uiteindelijk uitziet, en hoe het project gepercipieerd wordt, eens het in gebruik is en overgeleverd wordt aan de aantasting ...

 

Enkele getuigenissen in pdf-formaat :

Geert van Istendael - Over architecten, steden en gewone mensen
Brussel, september-oktober 1993

Jan Kenis
Hasselt, 4 oktober 1993

Koen Van Synghel
De Standaard, 18 november 1998